Neonikotynoidy odpowiedzielne za śmierć pszczół stanowią zagrożenie dla środowiska naturalnego
Neonikotynoidy (pestycydy) niewątpliwie odpowiedzialne są za ginięcie pszczół, podsumowuje utworzona cztery lata temu specjalna komisja. Naukowcy przyjrzeli się wynikom ponad 800 badań dotyczących pestycydów systemicznych, które objęły okres 20 lat.
Pestycydy systemiczne (do tej grupy należą neonikotynoidy) są wchłaniane przez każdą komórkę w organizmie roślin, co zamienia ją w truciznę dla szkodników.
W raporcie, który ma się ukazać w przyszłym miesiącu, naukowcy opublikują, że neonikotynoidy wraz z innym związkiem chemicznym (fipronil), stanowią zagrożenie dla ziemi, powietrza i wody. Tutaj nie chodzi już tylko o ginące pszczoły, ale o fakt, że te pestycydy stanowią zagrożenie dla innych organizmów. Naukowcy przywołują badania przeprowadzone w Holandii, gdzie zwiększony poziom neonikotynoidów przyczynił się do zmniejszenia populacji bezkręgowców wodnych, które stanowią główne pożywnie dla ptaków brodzących, pstrąga i łososia.
Szczególnie martwi ich fakt, że neonikotynoidy używa się w celu prewencji podobnie jak antybiotyki i z podobnym skutkiem co sprawia, że szkodniki bardziej się na nie uodparniają.
Producenci pestycydów twierdzą, że naukowcy należą do ruchu zielonych i przejaskrawiają fakt ginących populacji pszczół.
Moratorium
W Uni Europejskiej od grudnia 2013 r. istnieje dwuletnie moratorium skutkujące tymczasowym zakazem używania pestycydów neonikotynoidowych do pryskania pól. Popularny u nas rzepak właśnie takim pestycydem polewało się do czasu wprowadzenia moratorium, a potem taki olej lądował na naszych stołach..
USA masowo używają pestycydów z grupy neonikotynoidów do spryskiwania kukurydzy. Także czołowy potentat amerykański GMO wykorzystuje neonikotynoidy, w niektórych genetycznie modyfikowanych nasionach.
Źródło
